«Ιστορική πρωτοβουλία»
Συνεχίζοντας το χθεσινό σημείωμα: η ίδρυση, η συ-
γκρότηση και η λειτουργία των πολιτικών κομμάτων
πηγάζουν αποκλειστικά από την «ιστορική πρωτοβου-
λία» ορισμένων και συγκεκριμένων προσώπων. Ο Κων-
σταντίνος Καραμανλής δεν ζήτησε την άδεια κανενός
για να ιδρύσει το 1974 τη Ν.Δ. Με μεγαλύτερη έμφα-
ση έπραξε το ίδιο ο Ανδρέας Παπανδρέου. Με ακόμη
πιο μεγάλη έμφαση το έπραξε αργότερα ο Αντώνης
Σαμαράς με την Πολιτική Ανοιξη. Και τα τρία αυτά πα-
ραδείγματα είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: διέκο-
πταν, σχεδόν βίαια, τη συνέχεια κάποιας προηγούμε-
νης πορείας. Του πρώτου τη συνέχεια της ΕΡΕ, του
δεύτερου της Ενωσης Κέντρου και του τρίτου της Ν.Δ.
υπό τον Κ. Μητσοτάκη. Και στα τρία παραδείγματα, το
βασικό πολιτικό περιεχόμενο της «πρωτοβουλίας» ή-
ταν ακριβώς αυτή η σχεδόν βίαιη διακοπή της συνέχει-
ας για την οποία δεν ζήτησαν την άδεια κανενός.
Απλώς περίμεναν τις επόμενες γενικές εκλογές, όπου
ο πολίτης συμπεριφέρεται ως ψηφοφόρος και μόνο,
για να διαπιστώσουν και οι ίδιοι αν η «πρωτοβουλία»
τους εγκρίνεται ή απορρίπτεται από τον λαό. Αυτή, κα-
τά τη γνώμη μου, είναι η ουσιαστική δημοκρατική σχέ-
ση μεταξύ «πρωτοβουλίας» και λαού, όπου δεν συγχέ-
ονται οι ρόλοι της μιας και της άλλης πλευράς.
Η «ιστορική πρωτοβουλία» αναλαμβάνεται από συγκε-
κριμένα πρόσωπα σε συγκεκριμένες ιστορικές συν-
θήκες. Τις συνθήκες δεν τις διαμορφώνουν τα πρό-
σωπα ούτε τις επιλέγουν. Απλώς τις βρίσκουν ή νομί-
ζουν ότι τις βρίσκουν και πιστεύουν ότι η «πρωτοβου-
λία» τους, θετικά ή αρνητικά αντιστοιχεί σε αυτές. Αν
αναλογισθούμε την ιστορία των δύο τελευταίων αιώ-
νων με το δημοκρατικό αίτημα να εγείρεται παντού ε-
πιτακτικά θα διαπιστώσουμε ότι είναι γεμάτη (ασφυ-
κτικά θα έλεγα) από τέτοιες «πρωτοβουλίες». Η ίδρυ-
ση των συνδικάτων, των κομμάτων, των «κινημάτων»,
τα πολιτικά και πνευματικά μανιφέστα... οι εξωραϊστι-
κοί σύλλογοι και άλλων μορφών του «συνέρχεσθαι
και συνεταιρίζεσθαι» ων ουκ έστι αριθμός είναι στην
ουσία τους «ιστορικές πρωτοβουλίες» ορισμένων
προσώπων που με βούληση και σχέδιο επιδιώκουν
συγκεκριμένο σκοπό. Οταν εκδηλώνονται είναι διακύ-
βευση βούλησης και μόνο, στοιχείο αποκλειστικά υ-
ποκειμενικό. Ελάχιστες από αυτές επιβίωσαν στον
χρόνο και αποτέλεσαν τομή. Παρά την τεράστια «κα-
ταστροφή» ίσως και μέσα από αυτή, αποτελούν μια α-
πό τις δυναμικότερες διαδικασίες λειτουργίας και εξέ-
λιξης των κοινωνιών και έκφρασης του δημοκρατικού
αιτήματος και όταν ακόμη πρακτικά καταλήγουν στο α-
ντίθετο αποτέλεσμα. Κατά τη γνώμη μου, οι ιδεολογι-
κές και οργανωτικές ρίζες αυτών των «πρωτοβου-
λιών» ανάγονται στην ταπεινή ομόρρυθμο και εται-
ρόρρυθμο εταιρεία και προπαντός στην ανώνυμη, ό-
που τα πρόσωπα σχεδόν εξαφανίζονται και παραμένει
μόνο η βούληση, ο σκοπός, δηλαδή σκέτη βούληση.
Με δυο λόγια η «ιστορική πρωτοβουλία» είναι γνήσιο
τέκνο του ισχύοντος σήμερα «αστικού» καθεστώτος.
Δεν τη συναντάμε σε κανένα άλλο καθεστώς.
Η πιο «τέλεια» διαδρομή «ιστορικής πρωτοβουλίας»
είναι... ο Χίτλερ και ο χιτλερισμός. Διατυπώθηκε από
την αρχή ολοκληρωμένα ως «μανιφέστο» και ως βού-
ληση συγκεκριμένων προσώπων (ουσιαστικά ενός μό-
νο), αλλά αντιστοιχούσε στις ανάγκες ενός λαού και
γι’ αυτό σύντομα βρήκε μαζική (σχεδόν καθολική) α-
ποδοχή και υποστήριξη. Φαίνεται σαν ο «λαός» να εί-
χε καλλιεργήσει μέσα του την ιδέα του χιτλερισμού
και κατόπιν, ως φυσικό επακόλουθο, δέχθηκε ή α-
πλώς ανέχθηκε πράξεις αυθαιρεσίας και κτηνώδους
βίας. Διαφορετικά δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε
πώς ένας ευφυής και συγκροτημένος λαός, με αναμ-
φισβήτητη πρωτοπορία στην οργάνωση της εργασίας,
στις τέχνες, στη φιλοσοφία και στις επιστήμες δέχθη-
κε, ανέχθηκε και στήριξε τον χιτλερισμό με τεράστιο
αριθμό θυμάτων.
Χρειάσθηκε να κάνουμε αυτή τη διαδρομή, μάλλον ά-
σκοπα για να πούμε το απλό. Η Ν.Δ. και η εκλογή του
«αρχηγού» της, η συγκρότησή της και η πολιτική της,
είναι αποκλειστικά έκφραση υποκειμενικής βούλησης
και σχεδίου, ούτως ή άλλως ορισμένων προσώπων
που συνειδητά, με σταθερά κριτήρια και υπεύθυνα
συμμετέχουν στο εγχείρημα. Συνηθίσαμε να αντιλαμ-
βανόμαστε τη δημοκρατία από το οποιοδήποτε πλήθος
και πλειοψηφία. Αλλά δεν είναι πάντοτε έτσι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου